dinlerinde ki benzerlikler şaşılacak düzeydedir. İki dinde de tek Tanrı'ya inanılır, iki dinde de
yerin ve göğün 7 kat olduğu ifade edilir, iki dinde de ahirete ve cennet cehennem inancı vardır.
Türkler islamiyeti kabul etmeden önce de hak yolunda oldularının en büyük göstergesidir. Son peygamber Hz. Muhammed'in
dinine de kendi dinlerine bire bir örtüşmesinin de yarattığı kolaylıklarla, kendi istekleriyle
geçmişlerştir.
Fakat Türklerde ki bu din değişikliği, zamanla kültür değişikliğine dönüştü. Türkler kendi kültürleri
yerine Arap kültürüne kendilerini yakın görmeye başladılar. Dilimiz Arapça ve Farsça kelimelerin
istilasına uğradı. Arap alfabesi kullanılmaya başlandı. Gün geçtikçi de Arap kültürüne daha da yakınlaşıyoruz.
Arapları kutsal halk olarak görmeden önce,
Az çok Kur'an-ı Kerim bilgisi olan herkes bilir ki, Peygamberler, durumu en kötü olan milletlere
gönderilmiştir. Hz. Muhammed(S.A.V)'in de Arap toplumuna gönderilmesi onların yüceliğinden değil, sapkınlıklarındandır.
Bugün en çok Terör olayları en çok Müslüman, özellikle Arap ülkelerinde oluyor. Nerde kaldı Arapların kutsallığı?
Bugün Arap şeyhleri altın kaplama araçlarla gezerek israfın ağa babasını yapıp, sefillik içinde sürünen
diğer Arap halklarını unutuyor ve biz bu Arapları örnek almayai idol olarak görmeye devame ediyoruz.
Bugün Arap petrolleri birliği Opec, kendilerine zülmeden Amerikan Politikaları doğrultusunda yürüyor.
Bugün Arap baharı adı altında Araplar birbirini katlediyor.
Biz buna rağmen hala Arap kültürüne yakınlaşmayı, Araplaşmaya devam ediyoruz. Kendi dilimizi, kendi milletizi
küçümsemeden önce bunları görmemiz gerekiyor.
Levent Kırca'nın "Allah Türkçe bilmiyor mu lan, ben Atatürk Türkçesiyle dua edicem" açıklaması üzerine
tepkiler çığ gibi büyüyüp, Kırca dinsizlikle, ateistlikle suçlandı.
Oysa ki asırlarca, biz Kur-an'ı Kerim'i arapça okuyup hiç bir şey anlamadık. Namazmızı Arapça kılıp
onun içsel değil dışsal yönüyle ilgilendik. Ezan'ı Arapça dinleyip camiye çağırıldığımzı
anlamadık. Hala da bu hataları yapmaya devam ediyoruz. Bundan dolayıdır ki, din bizim için bir sembolden öteye gidemiyor.
Bundan dolayı hurafeler bizim dinimizde en üst noktada. Bundan dolayı biz dinsel duygularla sömürülmeye en uygun
toplumuz.
Biz Türkçe dua etmeyi unutarak, Allah'tan istemeyi unuttuk. Dini sadece cehennem korkusundan yaşar hale geldik.
Biz nesillerimize Arapça'nın sadece okunuşunu öğreterek, dini kulaktan dolma yaşamaya mecbur bırakıldık. Bu dönem hala bitmiş değil ki
bu eğitim öğretim döneminde okullarda okutulacak arapça harfler. Arapça öğretilmesini anlayabilirim ama sadece arapça harflerin
öğretilmesine hiç anlam veremedi bu naciz bedenim vermeyecekte!
İslamı arabesk yaşamaya devam ettikçe, biz din bakımında en çok sömürülen millet olacağız, en çok hurafeler bizim milletimizde
olacak, en hoş görüsüz müslümanlar bizim milletimiz arasından çıkacak. Yıllardan beri olduğu gibi.
BİR MESNEVİ HİKAYESİ
Hz. Musa bir gün giderken dizleri üzerinde çökmüş bir çobana rastlar. Çoban yüksek sesle "Tanrım, nerdesin ki sana kul kurban olayım,
saçını tarayayım, çarığını dikeyim, elbiseni yıkayayım, bitlerini kırayım. Yüce Tanrım sana taze süt ikram edeyim, bütün keçilerimi
sana kurban ediyim" deyip duruyordu.
Hz. Musa sordu:
-Kiminle konuşuyorsun?
Çoban:"Yeri göğü yaradan Rabbimle konuşuyorum" dedi.
Musa çobanı azarladı
"Yaptıkların yanlıştır! Allah haşa insan mıdır ki ona bu şekilde hitap etmek doğru değildir!" dedi.
Aradan biraz zaman geçtikten sonra Hz. Musa'ya Allah'tan şöyle bir hitap geldi:
-Ey Musa senin görevin insanları bana yakınlaştırmak mı yoksa uzaklaştırmak mı? Neden o saf kulumuzu bizden
ayırdın? Biz söze ve dile bakmayız; gönüle ve hale bakarız! diyordu.
Türkçe dua etmek istedi diye, yanlış dua etti diye kimse ateist olmaz, dinsiz olmaz kafir olmaz.
Bu şekilde hitap edenlerde dinden uzaklaştırmaktan başka bir şey yapmış olmazlar!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder